Heb je naaste lief als jezelf
Zoals op de homepagina al te lezen is, zijn wij een christelijk gezin. Wij baseren daarom onze normen en waarden ook voor een groot deel op grond van wat de Bijbel ons leert. Als mensen onderling is een belangrijk principe dat we elkaar liefhebben zoals we onszelf liefhebben. Maar wat betekent dat in de praktijk en wat zijn de concrete huisregels de hieruit volgen die van toepassing zijn op de gastkinderen? Dat ga ik je hieronder uitleggen.
Regel #1: We zijn allemaal even belangrijk
Kinderen ontdekken nog van alles over de wereld om zich heen, maar ook over zichzelf. Ze zijn daardoor zeker als ze nog zo klein zijn (0-4 jaar) vooral erg met zichzelf en de eigen wil en beleving bezig en daardoor nog ‘egocentrisch’. Dit klinkt misschien negatief, maar het is heel normaal in deze ontwikkelingsfase. Je moet het zo zien: het is behoorlijk moeilijk om je hand te gebruiken als je niet weet waar die zit en dat die van jou is en als je dat dan al weet, moet je ook nog leren wat je er allemaal mee kan in de wereld om je heen. Nou, als je dat over al je ledematen en zintuigen moet ontdekken in een wereld die je nog niet zo goed kent, dan heb je geen tijd en aandacht genoeg om je ook nog eens voor te stellen wat voor invloed wat jij doet heeft op een ander, toch? Je hebt het veel te druk met jezelf. En dan heb je het nog niet gehad over alle emoties die zich steeds meer de kop op steken naar mate die kleintjes groter worden.
Voor kleine kinderen staan de eigen behoeften en wensen dus stipt op nummer één. Wat een ander wil, doet er niet zo toe. U kunt u voorstellen dat dit in een groep kinderen die allemaal zo denken nogal wat wrijving kan veroorzaken. Ik wil de kinderen leren dat ze allemaal even belangrijk zijn. Dat betekent bijvoorbeeld dat er samen gespeeld wordt; speelgoed wordt niet zomaar afgepakt van elkaar en iedereen die dat wil komt aan de beurt om van de glijbaan te gaan.
Regel #2: We zijn allemaal schoon en gezond
Hygiëne is belangrijk voor de kinderen zelf, maar ook voor elkaar. Het is niet de bedoeling dat kinderen steeds maar ziek weggaan bij de opvang door slechte hygiëne of doordat een ander kindje ziek naar de opvang is gebracht. Een klein neusverkoudheidje zonder verhoging of koorts is tot daaraan toe, maar als uw kindje koorts heeft, kunt u beter met uw kind thuisblijven en hem/haar lekker een paar dagen vertroetelen. Zo wordt ook voorkomen dat de andere kinderen ziek worden. Mocht uw kind nou alleen dat neusverkoudheidje hebben, geef dan wel een thermometer mee, zodat de temperatuur in de gaten gehouden kan worden en zorg natuurlijk dat u bereikbaar bent als uw kind toch zieker wordt.
In het kader van de hygiëne wassen de kinderen na het toiletbezoek en nadat ze buiten zijn geweest en voor de eetmomenten hun handen. Bij zichtbaar vuil wordt ook een beetje handzeep gebruikt.
Omdat er in de opvangruimte (woonkamer) ook rondgekropen wordt door de kleinere kinderen, is het verzoek om de schoenen in de hal uit te doen.
Regel #3: We zijn gehoorzaam aan onze (gast)ouder(s)
Het ligt voor de meesten -hoop ik- wel voor de hand, maar in deze tijd waarin iedereen alles maar voor zichzelf moet weten en alles maar moet kunnen, gezag onderuit gehaald wordt en er zelfs door sommigen vanuit wordt gegaan dat kinderen al op jonge leeftijd hun geslacht moeten kunnen bepalen, wil ik het maar even duidelijk gesteld hebben: als het gaat om behoud van orde in de groep, waarborgen van veiligheid en het stellen van grenzen tijdens de opvang, heeft de gastouder het eindoordeel en niet het kind.
Ik ben mij bewust dat ik niet de primaire opvoeder ben van de gastkinderen, maar tijdens de opvang ben ik nou eenmaal even de vervanger voor de ouders. Voor het functioneren van het kind in de groep en in mijn huishouden, kan het zijn dat ik principes of regels hanteer die thuis niet gelden. Het is een andere setting, dat begrijpen ook kinderen wel, dus ik verwacht niet dat het problemen thuis oplevert. Mocht er wel bezwaar zijn over mijn manier van omgang met de kinderen tijdens de opvang, dan hoor ik het graag. Misschien kan ik dan toelichten waarom ik dingen op een bepaalde manier aanpak of misschien kan ik wel iets aanpassen in mijn aanpak zodat het passender is bij uw kind.
Rentmeesterschap
Als christelijk gezin vinden we het zogenaamde rentmeesterschap van de mens erg belangrijk. Ik ga hier natuurlijk geen hele theologieles over ophangen hier, maar het komt erop neer dat we geloven dat de mens gemaakt is om voor de schepping, d.w.z. de natuur, te zorgen. Hoewel we er zeker nog niet zijn qua kennis en toepassing en we daardoor nog wel vaak genoeg andere middelen nodig hebben, proberen we in onze tuin dan ook zoveel mogelijk ecologisch te telen. Deze zorg voor de natuur en de kennis over het telen van eigen voedsel delen we graag op niveau met de gastkinderen.
Regel #4: We hebben respect voor de natuur
Het is echt niet erg als er eens een plantje sneuvelt omdat er een kind een beetje te enthousiast was, maar respect voor de natuur vinden we erg belangrijk. In de moestuin mogen de kleintjes alleen onder begeleiding en één per één i.v.m. de beperkte ruimte.
In het thema respect voor de natuur betrekken we ook onze twee katten. Ze zijn over het algemeen poeslief en dat willen we graag zo houden; dus niet te vaak aan de staarten en haren trekken, alsjeblieft 🙂
Veiligheid
En dan volgen er nog een paar nuchtere regels voor de veiligheid van de kinderen.
Regel #5: Niet gooien met spullen die daar niet voor gemaakt zijn
In ieder geval niet met harde of breekbare spullen. Logisch toch? We willen niet dat iemand zich bezeerd.
Regel #6: Kinderen mogen de keuken niet in als de oven aan staat
Want die wordt ontzettend heet, ook aan de buitenkant, helaas.
Regel 7: Met speelgoed kleiner dan 3cm wordt aan de keukentafel gespeeld
Onze kruipers, dreumesen en kleinere peuters steken nog van alles in de mond. Ik kan de heimlich manoeuvre wel uitvoeren, maar ik doe het liever niet!